اردشیر زاهدی دستی از دور بر آتش دارد، منوچهر یزدی
اردشیر زاهدی به دلیل اشراف زادگی و تربیت در یک خاندان نظامی ، قدرت جامعه را در سازو کار نظامی میبیند و حضور در میدان های نبرد با دشمن را می ستاید و دشمن را در لباس بیگانه بر نمی تابد .. اردشیر زاهدی فرزند ژنرال میهن پرستی است که در بحرانها و سرکوب یاغیان نظیر شیخ خزعل حضور جدی و پر افتخاری داشت و در 28 مرداد با هدایت ارتش کشور را از فروپاشی نجات داد .
اردشیر با ازدواج با دختر پادشاه ایران به کانون قدرت بسیار نزدیک شد و آرزوی نخست وزیری را در سر می پروراند اما در دورانی که مدیران کشور از توانمندی های بالای تخصصی برخوردار بودند اردشیر نمی توانست در صدر هیات دولتی قرار گیرد که از تحصیلات و مدیرت بالایی برخوردار بودند . این مورد و نیز عیاشی های بی پروای وی از نظر مردم و پادشاه دور نبود . بنا براین به آرزوی نخست وزیری نایل نگشت و این عقده را تا آخرین روز های نظام پیشین با خود حمل میکرد .
اما اشتباهی که اکنون اردشیر زاهدی مرتکب شده ناشی از دور بودن او از آتش است . او حق دارد که از سیستم نظامی کشور دفاع کند ولی غافل از آن است که هر حکومتی باید ابتدا به نظام اقتصادی و رفاه اجتماعی بپردازد و آن گاه قدرت نظامی را پشتوانه توسعه کشور قرار دهد . شوربختانه این امر در نظام اسلامی تحقق پیدا نکرده است . سیستم نظامی ایران در شرایطی مورد توجه و حمایت حاکمیت قرار گرفته که توسعه اقتصادی متوقف و ارزش های ملی و اخلاقی رو به نابودی است و گرنه کدام ایرانی را میتوان سراغ گرفت که از اقتدار نظامی کشور بخود نبالد .کیست که از قدرت توان موشک های ایران در منطقه ای که توی آتش می سوزد سر راست نگیرد ؟ کیست که از سربازان جان بر کف میهن مان احساس غرور نکند ؟ اما همه این توانمندی ها زمانی قابل افتخارو بهره بردازی است که همدوش با قدرت اقتصادی و رفاه اجتماعی باشد . فقر و فساد لجام گسیخته در همه زمینه ها و فاصله طبقاتی غم انگیز و شرم آور ، دزدی های مقامات دولتی ، خشونت و سرکوب معترضان و فقدان مدیریت در سطح کلان جایی برای اندیشیدن به قدرت نظامی باقی نمیگذارد .. اردشیر زاهدی دستی از دور بر آتش دارد و از تحلیل رویدادهای ایران که مجموعه ای از تناقضات میباشند عاجز است . باید اذعان کنم که زاهدی در روزگار خوش گذشته اش نیز تحلیلگر قابل و سیاستمداری با کفایت نبود و زیر سایه اعتبار پدرش قرار داشت نه لیاقت خودش .