تو و فـوّارههای درهمِ خون، ابراهیم هرندی
وطنای خاطراتِ زنگاری
وطنای خوابهای تکراری
وطنای با من و جدا از من
در پگاهانِ خواب و بیداری
ای شرار نگاههای خموش
در دل قابهای دیواری
یادِ گوش و کنارِ تو در من
همه پَرهیبی از پری واری
جامِ لبریزِ آسمانِ کویر
بوی شالیِ شاهی و ساری
نفس سبزِ دامنِ البرز
نازکای نسیمِ کهساری
لبِ کارون، شکوه فروردین
اوج فواره و نگونساری
بام و شام بهار اصفاهان،
شبِ زاینده رود و بیداری
حجره حاجیِ عقیق فروش
بوی خوش، دکههای عطاری
…
نه….، کــجایم من و چـه میگویم؟
وطـنای مایـۀ دل آزاری
سرزمین شکست و نومیدی
مرزِ بیگانه پروری، خواری
تو و فـوّارههای درهمِ خون
تو و آلـودگی، تبـهکاری
لشکرِ کودکانِ بی کس و کار
تن فروشان کوی و بازاری
پسرانِ فقیرِ کلیه فروش
دخترانِ گریز و ناچاری
ای همه راههای رفته تو
همه تعبیر بی بر و باری
تا به کی، تا کجا چنین تا چند
وطنای خاطرات تکراری؟
(ابراهیم هرندی)