رژیم ایران رفتنی است و می خواهد منطقه و دنیا را نیز بدنبال خود بکشد، منشـه امیـر

حکومت اسلامی ایران در زورآزمایی با ایالات متحده، همانند حماس در نوار غزه، در کشاکش با اسرائیل، رفتار می کند و تصور باطل طراحان و تصمیم گیرندگان رژیم ایران آن است که هرچه بیشتر قلدری کنند و به تهدید و رجزخوانی بپردازند، احتمال موفقیت خویش را بیشتر خواهند کرد.

ولی نتیجه واقعی، کاملا معکوس است و آن ها حاضر به پذیرفتن این واقعیت نیستند، و به عکس، هرچه نگون بخت تر می شوند، بر شدت اوباشگری خود می افزایند.

اکنون یک سال و سه ماه است که حماس در نوار غزه، و گروهی با نام جهاد اسلامی آزادی فلسطینی که در آن سرزمین با پول ملت ایران برپا گردیده، هر هفته روزهای آدینه، و پس از ادای نماز جمعه، به خط نوار مرزی با اسرائیل می آیند و آشوب به راه می اندازند و لاستیک آتش می زنند و بطری آتشزا و سنگ به سوی سربازان اسرائیلی پرتاب می کنند و خود را پیروز معرکه می دانند و افتخار می کنند که زور بازو نشان داده اند.

پانزده ماه است که از این طریق می کوشند اسرائیل را ناچار سازند که از محاصره دریایی و زمینی غزه دست بردارد و بگذارد که رژیم سرکوبگر ایران، کارشناسان تخریب و جنگ های چریکی را به غزه بفرستد و موشک های نقطه زن به آن جا قاچاق کند و غزه را به جبهه دیگری علیه اسرائیل مبدل سازد.

فلسطینی ها در راه رسیدن به این آرزوی خام، چند صد قربانی داده اند و بیش از یک هزار زخمی داشته اند، ولی کوچکترین امتیازی به دست نیاورده و سخت شکست خورده اند.

اکنون سخن از حکومت اسلامی ایران است که تصور می کند اگر آمد و شد نفتکش ها در خلیج فارس را مختل سازد و نفتکش ها را به آتش بکشد، امتیازی به دست خواهد آورد.

سران حکومت ایران، در واقع به تقلید از سرکردگان حماس، می گویند که در برابر محاصره و تحریم علیه خود، اگر زندگی را برای طرف دوم تلخ بکنند، موجب برداشتن محدودیت ها خواهند شد. از این رو، حماس و جهاد اسلامی، با فرستادن بادکنک های انفجاری و بادبادک های آتشزا، می کوشند زندگی را بر مردم اسرائیل تلخ کنند.

آن طرف دیگر نیز، به تقلید از همین شیوه ترور فلسطینی، می آید و آن چهار نفتکش را دچار انفجار می کند و این دو نفتکش را به آتش سوزی می کشاند و لوله های نفت عربستان را توسط حوثی ها بمباران می کند، و رفتارهای دیگری از این قبیل.

برای آن که نشان دهند چقدر قلدر هستند، قصد دارند شمار زیادی از جوانان و ماجراجویان فلسطینی و عرب و مسلمان شیعه از سراسر دنیا را نیز در تهران گرد آورند و همایشی با نام “الشباب المقاومه” برپا سازند تا به دنیا نشان دهند که چقدر مزدور در سراسر جهان دارند و چه خطرات بزرگی می توانند به وجود آورند.

علی خامنه ای در آخرین سخنان خود گفته بود که قدرت عوامل مزدور رژیم ایران که در سراسر دنیا پراکنده هستند، از یک بمب اتم هم بیشتر است.

پس بترسید و سربسر ما نگذارید – و حالا برای آن که این هشدار خود را ملموس تر کنند همایش بین المللی الشباب المقاومه را قصد دارند در تهران برگزار کنند.

حسن روحانی، همان آخوند خوش خنده و خوش بیان، در دیدار با شینزو آبه می گوید که ایران آغازگر جنگ نخواهد بود، ولی اگر نبردی آغاز شود، ایران دشمن خود را نابود خواهد کرد.

یک واقعیت را روحانی پرده پوشی می کند و آن اینکه، رژیم ایران از دیرباز جنگ را در منطقه آغاز کرده و اگر آمریکا در خلیج فارس و اطراف آن حضور دارد، تنها برای مهار کردن این زیاده طلبی ها و ماجراجویی های رژیم ایران است.

درست است که ادعا می کنند آتش سوزی در آن دو نفتکش را خود آمریکا به وجود آورد و آن چهار نفتکش اول را خود عربستان مورد خرابکاری قرار داد.

ولی کیست که فریب این ادعاها را بخورد و انگشت رژیم ایران در همه این ماجراها را نادیده بگیرد؟

رژیم ایران است که جنگ را از همان سال های نخست به قدرت رسیدن آغاز کرده است.

حکومت ملایان است که موجودیت خود را با شعار مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا آغاز کرد و به اشغال سفارت آمریکا پرداخت. تهاجم به سفارتخانه یک کشور، اعلام جنگ علیه آن کشور است. حالا رژیم ایران می گوید که هرگز آغازگر جنگ نخواهد بود؟

روح الله خمینی بود که در کتاب کشف الاسرار، سال ها پیش از آن که به قدرت برسد، نوشته بود که باید به هر ترتیب که شده، رژیم وهابی آل سعود را در عربستان برانداخت و کلیدهای مکه معظمه و مدینه منوره را به دست اسلام ناب محمدی سپرد.

حکومت ایران است که از سال ها پیش با دخالت جنگی و چریکی و تروریستی در عراق، به نبرد گسترده در آن کشور پرداخته و با نیروهای آمریکایی درگیر شده و به کمک مزدوران خود صدها سرباز آمریکایی را به قتل رسانده است.

رژیم ایران است که حزب الله را در لبنان برپا کرده و علنا می گوید که از آن جا قصد دارد اسرائیل را مورد حمله قرار دهد.

همین طور کمک رسانی مالی و تسلیحاتی رژیم ایران به حوثی های یمن و دخالت در کشتار حدود نیم میلیون نفر از مردم سوریه، همگی، جنگی است که رژیم ایران در منطقه آغاز کرده است و سالیان دراز است که آن را ادامه می دهد و از هزینه سنگینی که بر دوش ملت ایران نهاده شده، باکی ندارد.

روحانی دروغ می گوید اگر می گوید که حکومت ایران آغازگر جنگ نخواهد بود.

محمد جواد ظریف هم دروغ می گوید اگر می گوید که ایران در دویست سال گذشته هرگز به کشوری تعرض نکرده است. ا

ولا آن صد و شصت سال اول را به حساب خود ننویسید. تا چهل سال پیش، شما موجودیتی نداشتید که این صلح طلبی ملت ایران را به حساب خود بنویسید و در این چهل سال اخیر نیز گوشه آرامی در منطقه باقی نگذاشته اید که ادعای صلح طلبی بکنید.

روحانی یک ادعای دیگر نیز می کند و در بیشکک می گوید که اگر آمریکا از منطقه بیرون رود، خاورمیانه روی ارامش به خود خواهد دید.

حالا فرض کنیم که آمریکا از منطقه برود، آیا ادعای روحانی می تواند درست باشد که خاورمیانه روی آرامش خواهد دید؟

آیا اگر آمریکا برود، رژیم ایران از دخالت در امور داخلی عراق دست برخواهد داشت؟

تحریک کردن گروه های شیعه در بحرین را متوقف خواهد کرد؟

از حمایت مالی و تسلیحاتی از حزب الله لبنان منصرف خواهد شد؟

به توطئه گری علیه عربستان پایان خواهد داد؟

حالا هم آقای رفیق دوست، همان سپاهی دزد و فاسد، تهدید می کند که اگر آمریکا با ایران وارد جنگ شود، رژیم، اسرائیل را به گروگان خواهد گرفت.

رفیق دوست مست کرده است و خود نمی فهمد که دهانش چه یاوه ای می گوید.

همه فرماندهان سپاه و آخوندهای تندرو، با هم مسابقه گذاشته اند که چه کسی از میان آن ها اسرائیل را به صورت گزنده تری مورد تهدید قرار دهد.

در مجموع، حکومت ایران، منطقه را بدون سرپرست و بدون کلانتر می خواهد تا آسان تر بتواند خاورمیانه را در کام خود ببلعد.

ولی این لقمه بزرگتری از حلقوم آنان است و بی تردید توی گلویشان گیر خواهد کرد.

حکومت ایران بسیار ضعیف تر از آن است که بتواند با آمریکا و دنیا بجنگد و به موجودیت خود ادامه دهد.

آن ها فکر نکنند که پایگاهی به نام ایران دارند که از نظر مساحت بزرگترین کشور منطقه است – و تصور نکنند که هشتاد میلیون نفر ایرانی را می توانند به سربازان خود، و در واقع گوشت دم توپ، مبدل سازند و آن ها را به مصاف دشمنان رژیم بفرستند.

ملت ایران از این رژیم آنقدر بیزار است که اگر مورد حمله قرار گیرد، نه تنها ملت از آن طرفداری نخواهد کرد، بلکه به مهاجم خواهد پیوست و با آن همکاری خواهد کرد تا بتواند این حکومت غاصب را ریشه کن سازد.

واکنش های بین المللی در مورد خرابکاری در نفتکش ها، می تواند برای رژیم ایران یک هشدار باشد.

این هشدار، که اگر بخواهند به این گونه یاغیگری ادامه دهند، مورد خشم جهانیان قرار خواهند گرفت، و این اخطار بسیار جدی است.

هر اندازه هم که روسیه ادعا کند که ایالات متحده به رژیم هراسی دست زده و اتهامات عنوان شده سندیتی ندارد، و چین در گوشه نظاره کند که چگونه خواهد توانست از این جریان بهره ببرد، ولی دنیا در برابر اقدامات رژیم ایران برای اخلال در صدور نفت، ساکت نخواهد. این، دیگر به جیب همه مردم دنیا مربوط می شود و جهانیان نمی توانند نسبت به آن بی اعتنا باشند.

پادشاه فرانسه، در برابر خیزش مردمی برای برانداختن حکومتش، و در واکنش به این هشدار که مردم از گرسنگی خواهند مرد، گفته بود: Aores moi le deluge یعنی، اگر قرار است من بروم، طوفان نوح بیاید، به من چه مربوط

حالا رژیم ایران نیز می خواهد به سیاست زمین سوخته روی آورد و چون احساس می کند که خود رفتنی است، می خواهد منطقه و جهان را به آشوب بکشد.

ولی پیامد آن، شتاب گرفتن همین نابودی خود حکومت خواهد بود.

اورشلیم – شنبه ۲۵ خردادماه ۱۳۹۸ خورشیدی، پانزدهم ژوئن ۲۰۱۹ میلادی