طرح تشکیل دولت در تبعید و موضع گیری اشخاص و سازمانهای سیاسی علیه آن، جمشید عنبرستانی

چهل و یکسال از پیدایش و استمرار حکومت مذهبی ملایان درکشورایران میگذرد، حکومتی که با کمک و حمایت اربابان استعمارگر شرق و غرب برای ماندگاری و حفظ قدرت خود، و بدون داشتن رقیب و حریفی قدرتمند در مقابل خود، بیرحمانه با چپاول ثروت و سرمایه های ملی کشور، ملت بزرگ ایران را به ذلت و خواری و فقر و بدبختی کشانده و همچنان با حرص و ولع در حال مکیدن شیرازه ی ملت و کشور است.

اگراپوزیسیون و تشکیلات سیاسی برون مرزخود را حریف این حکومت فاسد و دغلباز قلمداد می کنند، اما کارنامه ی عملی اکثراین تشکیلات و سازمانهای سیاسی نشان میدهد که در انجام وظیفه و رسالت مبارزاتی خود در این چهار دهه که مدت زمانی بسیار طولانیست نه تنها موفق نبوده بلکه شکست خورده اند، چرا که فعالیت های آنها بیشتر به زنگ تفریح سیاسی شبیه بوده تا مبارزه سیاسی.

مبارزه اپوزیسیون درطی این چهار دهه ی طولانی با جمهوری اسلامی خلاصه میشود در صدور بیانیه در محکومیت اعمال ضد ملی و ضد مردمی حکومت و تجمعات اعتراضی چند نفره درگوشه کنار دنیا.
تلاش اپوزوسیون و تشکلات سیاسی در برون مرز خاصه در کشور آمریکا در سطح گسترده ای همواره در تخطئه کردن و اتهام زدن به یکدیگر بوده و تلاش در حذف و بدنام کردن یکدیگر. با چنین روش و برخوردی که سازمانها و شخصیت ها و تشکیلات سیاسی با هر طرز فکر و عقیده ای که تاکنون مقابل هم داشته اند، چگونه انتظار دارند که مورد اعتماد مردم ایران و جامعه ی ایرانی خارج از کشور واقع شوند.

تشکیلات سیاسی باید به این واقعیت پی میبردند که در مبارزه برای رهایی از شر حکومت اشغالگرملایان، مردم ایران و یک اپوزیسیون قدرتمند و مورد اعتماد، مکمل یکدیگرند و پیوند و هماهنگی این دو با هم قدرتی میشود که نه حمایت دولتهای خارجی از حکومت ملایان و نه اعمال زورو سرکوب مردم توسط نظامیان حکومت، توانایی نجات این رژیم منحوس از سرنگونی را نخواهند داشت.

دراین فضای پر تنش که احزاب و سازمانها و رهبران سیاسی مخالف جمهوری اسلامی در این چهار دهه علیه یکدیگر ایجاد کرده اند و قصد بیرون آمدن از آنرا نیز ندارند. طرح تشکیل دولت در تبعید بدور از وابستگی به فرد یا جناح و تشکیلاتی خاص از سوی افرادی میهن دوست و دانشمند مطرح شد و با وجود اینکه هنوذ شکل نگرفته است اما حمله ها و هجمه ها علیه آن با شدت شروع شد و هرشخص و سازمانی برای نفی کردن این اقدام و طرح تشکیل دولت در تبعید شروع به تعریف و تفسیرشرایط و الزامات برای تشکیل یک دولت در تبعید کردند.
باید امیدوار باشیم دولت درتبعید با دوری جستن از این افراد و اشخاص و تشکیلات سیاسی مدعی که چهل و یکسال است فقط شعار میدهند و هیچ گلی در این مدت زمان به سر مردم و مملکت ایران نزده اند هر چه زودتراعلام موجودیت کند و با اتکا به ملت ایران گامهای موثری را برای نجات کشور بردارد.

در دوران ریاست جمهوری اوباما عده ای شارلاتان تحت نام «نایاک» به لابی گری گسترده ای برای جمهوری اسلامی مشغول بودند و این افراد براحتی در کنگره و مجلس سنا و وزارت امور خارجه آمریکا و کاخ سفید در رفت و آمد بودند و در سیاست گذاریهای مقامات آمریکایی که حاوی نرمش و سخاوت دولت اوباما برای رژیم ملایان بود بسیار اثر گذار بودند.

اکنون دولتی درآمریکا بر مسند قدرت است که بهتر از اپوزیسیون های مستقر در خارج از کشور به شرایط و اوضاع نابسامان کشور و مردم ایران اشراف دارد . برخلاف دولت قبلی آمریکا که راه مماشات و مسامحه با حکومت ملایان را پیش گرفته بود و سرانجام و نتیجه ی آن سیاست و انتخاب اشتباه، توسعه ی فعالیتهای تروریستی رژیم و سرکوب بیشتر و شدیدتر مردم ایران و اختلاسهای نجومی سران نظام و نزدیکان آنان و کاسه لیسان حکومت بود، دولت کنونی آمریکا سیاست به زانو درآوردن رژیم ملایان را به اجرا گذاشته است.
آیا دولت در تبعید از این فرصت مناسب و ارزنده که همانا موضعگیری سفت و سخت دولت آمریکا علیه جمهوری اسلامی است بهره برداری میکند تا با دولت ترامپ و سیاستمداران آمریکایی برای رسیدن به یک تفاهم و سیاست مشترک به مذاکره و رایزنی بپردازد؟

اگر گروه نایاک که در قد و قواره یک لابیست کوچک اما فعال موفق شد با نفوذ به مراکز قدرت آمریکا، آنهمه به رژیم ملایان خدمت کند و یاری برساند، دولت در تبعید با توانی گسترده ترخدمات شایانی را درراه آزادی کشور و ملت ایران انجام خواهد داد. با همت و غیرت ملی باید به چهل و یک سال غارت و چپاول کشور و اسارت و کشتار مردم توسط جمهوری اسلامی و چهل و یک سال رخوت و کم کاری اپوزیسیون پایان دهیم.

با حمایت از دولت در تبعید که شاید آخرین تیری باشد که از کمان آزادی خواهان به قلب حکومت قرون وسطایی ملایان که دشمن ایران و ایرانیان است رها میشود وظیفه ملی خود را در راه آزادی کشورادا کنیم.
در فردای آزادی ایران، برای ادای احترام، فرش قرمز جلوی پای افرادی گسترده خواهد شد که نقش اساسی و تعیین کننده درراه مبارزه برای آزادی ملت و کشورداشته اند و نه کسانی که فقط ادعای مبارزه داشته اند و دیگر هیچ.
جمشید عنبرستانی