فقط همین یک روز را راست بگویید! شهرام همایون

یکی بود، یکی نبود. ملتی بود که آرمانی اخلاقی داشت. اساس رفتار و اعمالش بر پایه 3 اصل : گفتار نیک ، کردار نیک و اندیشه نیک بود . پادشاهشان از دروغ بیزار بود و مردم نیز …

«هرودوت» ، مورخ یونانی که در سده ی پنجم پیش از میلاد می زیسته و با چند تن از پادشاهان هخامنشی همزمان بوده است در این زمینه چنین می نویسد:

ایرانیان به فرزندان خود ـ از 5 تا بیست سالگی ـ آداب نیکوی زرتشتی به ویژه سواری، تیراندازی و راستگویی می آموختند.

آنها دروغگویی را بدترین عیب می دانستند و برای آن که ناگزیر به انجام این کار زشت نشوند حتی از وام خواستن خودداری می کردند ـ چه ممکن بود وامدار به جهتی ناگزیر به دروغگویی شود.

آنان از آب دهان افکندن در آب و در رهگذرها و نزد دیگران خودداری می ورزیدند. در آب روان دست و رو نمی شستند و آن را به ناپاکی نمی آلودند.

ایرانیان کهن فرزندان خود را از دوران کودکی به ورزش هایی چون دویدن، تحمل سرما و گرما ـ به کار بردن سلاح های گوناگون سواری و ارابه رانی عادت می دادند و بزرگترین صفات ایشان مردانگی، رشادت و دلاوری بود.

«گزنفون» نیز می نویسد: ایرانیان کو دکان را در دادگاه ها حاضر می کردند تا دادرسی را به چشم ببینند و با اصول داوری و اجرای عدالت و دادگستری آشنا شوند. همچنین خاصیت گیاهان را به جوانان می آموختند تا از آنچه که مفید است بهره گیرند و از آن چه که زیان آور است، بپرهیزند.

از دیگر ویژگی های اخلاقی ایرانیان این بود که همسایگان خود را محترم می داشتند.

به کسانی که در راه نگاهداری میهن و حفظ کشور خدماتی عرضه داشته بودند، پاداش های بزرگ می دادند.

از رشوه گیری، دزدی، و تصرف در مال دیگران خودداری می کردند.

از پر خوارگی و شکم پرستی پرهیز داشتند به هنگام راه رفتن چیزی نمی خوردند.

 شکار را به اعتبار جنبه ی ورزشی آن دوست می داشتند …

ملاحظه می فرمایید که این دو نقل قول از سوی دو مورخ غیر ایرانی  درباره ایرانیان باستان بوده است. حال در میان چنان ملتی ، باید که برای تفنن هم که شده یک روز به دروغ گویی اختصاص دهند تا به قول معروف تنوعی شده باشد مردم 364 روز، راستگو بودند ـ این را مورخ غیر ایرانی تأکید کرده است ـ پس یک روز را، سیزده فروردین راـ شاید هم برای گوشزد کردن مضار دروغ ـ دروغ سیزده ـ را مطرح کردند.

این پذیرفتنی است  واما حالا. حالا که پس از آمدن حضرات «آقایان» ما دیگر کمتر راست می گوییم و در اثر برکات حضرت رهبری ـ که در روز روشن و توی چشم میلیون ها انسان ایرانی دروغ می گوید. حکومت که دروغ می گوید، روحانی ای که دروغ می گوید و حتی رهبران اپوزیسیونی که هم روحانی هستند و هم آزادیخواه (محسن کدیور) اما به آسانی دروغ می گویند . فکر نمی کنید با چنین ملتی دروغگو! (با پوزش اما واقعیت دارد) بهتر است حداقل فقط همین یک روز را ـ سیزده فروردین را ـ عادت کنیم که راست بگوییم و از سال آینده حداقل یک حرف راست، در همین یک روز بگوییم. آیا به نظر شما شدنی است. برای من که باورش دشوار است.